ÂLEM DOLUSU SALÂT VE SELÂM

“Allah ve melekleri Peygambere salât ederler. Ey iman edenler, siz de O’na salât edin ve tam bir teslimiyetle selâm verin.” (Ahzâb Sûresi, 33:56)

Allah Resulünün büyüklüğünü muhteşem bir tablo içinde tasvir eden bir âyet, biz mü’minlere de bu tablonun içinde yer alma çağrısı yapıyor.

Âyetin ilk olarak verdiği haber, Yüce Allah’ın O’na salât ettiği şeklindedir. Allah’ın salât etmesi, rahmet anlamını taşır. Âyetin ifadesinde, bir de süreklilik vardır. Bu ise,

“Âlemlerin Rabbi, sürekli olarak O’na rahmet ediyor, O’na rahmetini indiriyor”  demek olur.

Bundan başka, Allah’ın meleklerinin de sürekli olarak Peygambere salât etmekte, yani rahmet duası etmekte oldukları haber veriliyor.

Şimdi, âyetin şu kısmının tasvir ettiği âlemleri bir düşünün:

Öyle bir âlem yahut âlemler ki, her an Rabbimden gelen bir rahmet yağmuru altındadır.

Bir yandan Âlemlerin Rabbinden rahmet inerken, bir yandan da, o yüce âlemleri dolduran, hadde hesaba gelmez, tasavvurlara sığmaz melek ordularından, O’na rahmet duaları yükselmektedir.

İnen rahmet yağmurlarının, yükselen rahmet dualarının odak noktasında ise bir sevgili kul var.

Âhir zaman Peygamberi Muhammed Aleyhisselâtü Vesselâm.

Âyetin ikinci cümlesi, bizi de bu muhteşem tablonun içinde yer almaya çağırıyor:

“Ey iman edenler, siz de O’na salât edin, tam bir teslimiyetle O’na tâbi olun ve O’na selâm verin”  buyuruyor.

Bu İlâhi buyruğun yeryüzünde nasıl yankılandığını hep beraber görüyoruz:

Âlemlere rahmet olarak gönderilen o Peygamber yeryüzüne ineli beri, bu gezegen, hiç durmadan O’na salat ediyor.

Ona teslim olmuş gönüllerden her saniye milyonlarca salât ve selam yükseliyor. Hiç durmuyor salât ve selamlar.

Yeryüzü, bir nefes ara vermeksizin, geceli gündüzlü O’nu selâmlıyor, O’na rahmet duaları ediyor.

Koca dünya, bir yandan da minarelerinin diliyle onu yâd ediyor.

Henüz Güneş’in doğmadığı yerlerde O’nun adı yankılanmaya başlıyor.

Günün kapanışındaki ezanlarda, yine O’nun yâdı var.

Gece eve gündüz birbirinin peşi sıra bu gezegeni dolaşıp dururken, ezanlar da dalga dalga birbirini izliyor. Ezansız bir an geçmiyor yeryüzünde.

Ve her ezanda O’nun elçiliği âlemlere bir kez daha ilân ediliyor.

Gece ve gündüz gibi, ezanlar ve salât ü selâmlar sarıp sarmalıyor bu şirin gezegeni.

Ve dünyamız, yüz binlerce minaresinden ve milyarlarca gönülden yükselen nida ve dualarla uzayın ussuz bucaksız derinliklerinde uçup giderken, geçtiği her yerde salât ve selâmlardan yankılar bırakıyor.

****

Şöyle bir manzaranın bir anlık bir kesitini bile bir fotoğraf karesi halinde gözlerimizin önünden canlandırmamız, bu dünya şartlarında elbette ki mümkün değildir.

Düşünün ki, bu hadise, asırlardır gece ve gündüz demeden sürüp gidiyor.

Üstelik artarak, büyüyerek, gittikçe gürleşen sadalarla yankılanıyor bu ezanlar, bu salât ve selâmlar.

Her an, O’na rahmet duası eden ve selâm gönderen dillere yenileri ekleniyor.

Yeryüzü O’nu böylece milyarlarca dille yâd ederken, yüce âlemlerin sakinleri de yine O’na rahmet duaları ediyorlar. Rablerinin onlara öğrettiği şekilde.

Yeriyle, göğüyle, âlemler rahmet duaları içinde çalkalanıp dururken, bütün âlemlere böyle bir duayı ilham edenin sonsuz rahmetini de onun üzerine inmeye devam ediyor.

****

Âlemleri kuşatan bütün bu duaların ve ilâhî rahmetin tam odak noktasında bulunan bir kimsenin asırlar boyunca bu salât ve selâmlarla nasıl bir mertebe yükseleceğini düşünün, düşünebilirseniz!

Veya, bu kadar uzun bir hesaba girişmek yerine, O’nun herhangi bir andaki yükselişini düşünmeye çalışın:

Siz bir soluk alıncaya kadar, göklerden ve yerden O’na edilen salât ve selâmlar, Âlemlerin Rabb’inden O’na inen rahmetler nasıl bir yekûn tutar?

Çok şükür ki, âyet, bizden böyle ağır bir hesap istemiyor.

Onun yerine, bize bir çağrı yapıyor:

Allah’ın melekleri ile ve iman eden kullarıyla beraber, o muhteşem tablo içinde yer alarak, âlemlere rahmet olan Zâta salât ve selâm gönderme çağrısı…

Allahümme salli alâ seyyidina Muhammedin ve alâ aleyhi vesellim.